Milk thistle (Silybum marianum (L.) Gaertn) belonging to the Asteraceae family and known for its valuable secondary metabolite, silymarin. In order to get the cell suspension culture of Silybum marianum, the combination of 2,4-D and BAP hormones each with five different concentrations (0, 0.1, 1, 2 and 5 mg/L) and 3 different seedling explants (cotyledon, hypocotyl and root) was used to callus formation. High-quality callus was observed in eight different of hormone-explant combinations. Successful cell suspension culture was achieved only by using callus created from cotyledon explants treated with 0.1 mg/L 2,4-D and 5 mg/L BAP. Furthermore, the study examined the effects of 2% and 4% Serendipita indica cell wall extract as an elicitor on silymarin production in cell suspension culture at three different inoculation times (24, 48, and 72 h). After 48 h of inoculation with 2% fungal extract, the highest level of silymarin (199 ppm) was observed, which was significantly different from the control (46 ppm). The silymarin content of cells increased over time through elicitation with 4% fungal elicitor, while no similar pattern was observed with 2% fungal extract. Based on the results, the cell wall of S. indica can significantly enhance the amount of SLM in the cell suspension culture of S. marianum.

روی نقش مهمی در سلامت پوست ایفا می کند و کمبود آن منجر به کاهش ایمنی می شود. به منظور بررسی مقادیر روی سرم درسرطان های(Basal cell carcinoma (BCC)  و Squamous cell carcinoma (scc  پوست، 44 بیمار با BCC و 38 بیمار SCC و 33 نفر شاهد از نظر روی، آلبومین، پروتئین تام، گلوبولین و کلسترول سرم مورد بررسی قرار گرفتند. از افراد بیمار و گروه شاهد ده سی سی خون گرفته شد ( از دست راست) و پس از جداسازی سرم، روی سرم بوسیله دستگاه جذب اتمی، آلبومین سرم به وسیله کیت آلبومین ( روش بیوره) و پروتئین تام سرم توسط دستگاه Reflactometer اندازه گیری شد. میزان گلوبولین سرم از تفاضل میزان آلبومین از پروتئین تام بدست آمد. کلسترول سرم به روش انیدرید محاسبه شد. میزان روی سرم در مبتلایان به سرطان BCC و یا سرطان SCC پوست از گروه شاهد کمتر و این اختلاف معنی دار بود(P<0.001) .  میانگین آلبومین سرم در مبتلایان به سرطان BCC پوست بیشتر از گروه شاهد دارای اختلاف معنی دار بود (P<0.01) میزان آلبومین سرم در سرطان SCC پوست با گروه شاهد اختلاف معنی داری نشان نداد. همبستگی معنی داری بین روی سرم و آلبومین سرم در سرطان SCC پوست r=0.507) ،(P<0.01 ، در سرطان BCC پوست r=43) و (P<0.1 در گروه شاهد r=35) ،(P<0.1 دیده شد. میانگین گلوبولین سرم در افراد مبتلا به سرطان SCC پوست و یا سرطان BCC پوست از گروه شاهد کمتر و این اختلاف ها معنی دار می باشند (P<0.1) . نتیجه گیری ما کاهش روی سرم و گلوبولین سرم در بیماران مبتلا به سرطان پوست از نوع SCC و BCC است.

در این مطالعه خانم 31 ساله، خانه دار، اهل مازندران و ساکن بهشهر معرفی می شود که با شکایت اسهال، نفخ شکم، درد شکم و کاهش وزن از حدود 6 ماه قبل، مراجعه نمود. در گرافی شکم بیمار نیز اتساع لوپ های روده دیده شد. در آزمایشات اولیه بیمارAlb:2.8, Ca:6.4, p:2.3 PTH:20  داشت. با توجه به نتیجه بررسی ها، تشخیص سندرم سو جذب مطرح گردید. در آندوسکپی بیمار چین های روده ای قسمت دوم و سوم دئودنوم تقریبا از بین رفته بود و درگزارش پاتولوژی بیوپسی به عمل آمده، تجمع فراوان لنفوسیت داخل اپیتلیال و آتروفی واضح پرزهای روده ای گزارش شد. بدین ترتیب تشخیص بیماری سلیاک مسجل شد. رژیم غذایی فاقد گلوتن به وی پیشنهاد و با دستور کلسیم خوراکی ترخیص گردید. حدود یک ماه پس از شروع رژیم فاقد گلوتن، بیمار با ادم شدید اندام های تحتانی مراجعه نمود. در آزمایشات، Alb:2 به دست آمد. هم چنین در سونوگرافی شکم، غدد لنفاوی مزانتریک بزرگ شده گزارش شد. با توجه به عدم پاسخ به درمان بیمار، بروز عوارض بیماری سلیاک جهت وی مطرح و لذا رنگ آمیزی IHC بیوپسی روده درخواست شد. بیمار با تشخیص لنفوم T سل روده ای به دنبال سلیاک، جهت شیمی درمانی ارجاع داده شد. وی پس از انجام شش دوره درمانی با ر‍ژیم CHOP، تحت رادیوتراپی قرار گرفت.

Basal cell carcinoma (BCC) شایع ترین شکل سرطان پوست است که انواع ندولر، سطحی، میکروندولر، مورفه آفورم، پیگمانته، متاتیپیکال و فیبرواپیتلیوماپینکوس را دارد. در این گزارش سه بیمار مبتلا به BCC معرفی می شوند که تحت درمان با کرایوسرجری با ازت مایع قرار گرفتند. پاسخ به درمان خوب بود و بیماران با فواصل منظم پی گیری و معاینه شدند و تا حدود 25 ماه پس از درمان، عودی مشاهده نشد. این روش برای درمان بعضی انواعBCC  خوب، ارزان و سریع است.

لنفوم CD30+large cell اولیه پوستی یک نوع نادر لنفوم است که منشا آن لنفوسیت های CD30+T پوست است. از نظر بالینی اغلب به شکل ندول منفرد پوستی تظاهر می کند که به اولسراسیون تمایل دارد. گسترش این لنفوم به ارگان های خارج پوستی نادر است. پیش آگهی این نوع لنفوم خوب است و پاسخ مناسبی به پرتو درمانی می دهد. در این مقاله یک مورد از لنفوم CD30+large cell اولیه پوستی در مردی 34 ساله گزارش می شود که بیماری وی به صورت یک ندول اولسره در ناحیه صورت تظاهر کرده است.